(1)

Międzynarodowa umowa w sprawie cukru z 1992 r. (1) (zwana dalej „umową”) została zawarta na mocy decyzji Rady 92/580/EWG (2) i weszła w życie z dniem 1 stycznia 1993 r. Umowa została zawarta na okres trzech lat do dnia 31 grudnia 1995 r., a następnie była regularnie przedłużana na kolejne dwuletnie okresy. Obowiązywanie umowy przedłużono ostatnio decyzją Międzynarodowej Rady ds. Cukru w grudniu 2017 r. do dnia 31 grudnia 2019 r.

(2)

Zgodnie z art. 45 ust. 2 umowy Międzynarodowa Rada ds. Cukru może każdorazowo przedłużyć okres obowiązywania umowy o kolejne okresy nieprzekraczające dwóch lat.

(3)

Na 55. sesji, która ma się odbyć dnia 19 lipca 2019 r., Międzynarodowa Rada ds. Cukru ma podjąć decyzję w sprawie przedłużenia obowiązywania umowy do dnia 31 grudnia 2021 r.

(4)

Przed podjęciem decyzji w sprawie przedłużenia obowiązywania umowy Międzynarodowa Rada ds. Cukru na swojej 55. sesji zagłosuje nad przedłożonym przez Unię wnioskiem w sprawie wprowadzenia zmian do umowy w zakresie zasad dotyczących składek na rzecz Światowej Organizacji Cukru. Wniosek ten jest wynikiem negocjacji przeprowadzonych przez Komisję zgodnie z upoważnieniem Rady do rozpoczęcia w imieniu Unii negocjacji, a mianowicie decyzją Rady (UE) 2017/2242 (3).

(5)

Ewentualne odrzucenie wniosku w sprawie wprowadzenia zmian do umowy byłoby sprzeczne z celem Unii polegającym na unowocześnieniu umowy, a tym samym podważałoby korzyści płynące z przedłużenia umowy.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy przyjąć w imieniu Unii w ramach Międzynarodowej Rady ds. Cukru w odniesieniu do przedłużenia okresu obowiązywania umowy. Przedłużenie obowiązywania umowy leży w interesie Unii, o ile uzgodnione zostanie również wprowadzenie zmian do umowy,