Błonnik pokarmowy jako składnik żywności – aktualne przepisy i interpretacje

Błonnik pokarmowy jest mieszaniną różnych związków chemicznych, a jego definicja obejmująca również niskocząsteczkowe polisacharydy, powoduje, że nie ma jednej metody oznaczania zawartości błonnika pokarmowego w żywności.

Definicja błonnika pokarmowego ewoluowała na przestrzeni lat. Obecnie obowiązuje definicja przyjęta przez Komisję Kodeksu Żywnościowego (Codex Alimentarius) w 2009 roku. Została ona wprowadzona do przepisów Unii Europejskiej – znajduje się w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności.

W kontekście informacji o wartości odżywczej środka spożywczego błonnik pokarmowy jest składnikiem, który należy brać pod uwagę przy obliczaniu wartości energetycznej produktu.

Deklaracja zawartości błonnika na opakowaniu produktu spożywczego jest regulowana przepisami i powinna być poparta właściwymi metodami analitycznymi.

Z uwagi na różnorodność substancji wchodzących w skład błonnika pokarmowego, wybór odpowiedniej metody analitycznej ma kluczowe znaczenie. Aby dobrać właściwą metodę, producenci mogą skorzystać z przewodnika Komisji Europejskiej dotyczącego oznaczania zawartości błonnika w produktach spożywczych.

Wybór metody zależy m.in. od:

• rodzaju analizowanego produktu,
• tego, czy oznaczany jest błonnik ogółem, rozpuszczalny czy nierozpuszczalny.

Więcej w artykule dr inż. Beaty Przygody z Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego PZH-PIB pt.: „Błonnik pokarmowy jako składnik żywności w świetle aktualnych przepisów i interpretacji” w kwartalniku Food LEX nr 3/2025:

• deklaracja błonnika na opakowaniu
• informacja o wartości odżywczej 
• określanie zawartości błonnika pokarmowego
• limity tolerancji

Zapraszamy do lektury i prenumeraty!

Więcej: Kwartalnik „Food Lex” nr 3/2025

https://www.food-lex.pl/kwartalnik-food-lex-15435