24 maja 2006

STANOWISKO POLSKIEJ FEDERACJI PRODUCENTÓW ŻYWNOŚCI

ODNOŚNIE RZĄDOWEGO PROJEKTU

USTAWY O BEZPIECZEŃSTWIE ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIA

Stowarzyszenie Polska Federacja Producentów Żywności z uwagą śledzi prace nad projektem jednej z kluczowych ustaw dotyczących systemu zapewnienia bezpieczeństwa żywności w Polsce. PFPŻ uważa, że rządowy projekt ustawy w przemyślany i systemowy sposób reguluje obszar bezpieczeństwa żywności. Projekt ten zawiera wiele ważnych przepisów, których wejście w życie jest istotne przede wszystkim z powodu konieczności zapewnienia prawidłowego funkcjonowania nowych przepisów UE.

Mając na względzie pełną realizację zasad, które przyświecały autorom projektu oraz dopracowanie zawartych w nim przepisów PFPŻ pragnie zgłosić następujące uwagi:

Art. 3 ust. 2 pkt. 2: po słowach „zapachu i smaku” dodać: „aromaty (środki aromatyzujące) mogą zawierać środki spożywcze, a także inne następujące substancje:

— dodatki niezbędne do magazynowania i wykorzystywania środków aromatyzujących,

— produkty wykorzystywane do rozpuszczania i rozcieńczania środków aromatyzujących,

— dodatki niezbędne do produkcji środków aromatyzujących (dodatki technologiczne), w przypadku gdy dodatki takie nie są objęte innymi przepisami wspólnotowymi;”

Uzasadnienie: Należy zapewnić zgodność z definicją aromatów zawartą w dyrektywie Rady nr 88/388 z dn. 22 czerwca 1988 w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków aromatyzujących przeznaczonych do użytku w środkach spożywczych i materiałów źródłowych służących do ich produkcji, która w art. 1 ust 2 dopuszcza zawartość innych składników określonych w art. 6 ust. 1.

Art. 24 ust. 2 pkt. 2: po słowie niemowląt dodać „do 12 miesięcy”

Uzasadnienie: Jest istotne, by ta grupa żywności specjalnego żywieniowego przeznaczenia była rozumiana jako produkty również dla niemowląt starszych (5 – 11 miesięcy).

Art. 28 ust. 3 pkt. 3: na końcu, po słowach „bezpieczeństwa żywności” dodać „i jednolite wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej”

Uzasadnienie: Ustawa wejdzie w życie w okresie poprzedzającym wprowadzenie unijnych przepisów w sprawie wzbogacania żywności, które obecnie mają już nadany ostateczny kształt, nie powinna zatem zawierać zasad odbiegających od przewidywanych przepisów UE. 

Art. 28 ust. 3 pkt. 3a: przed słowami „mogą być wzbogacane” dodać słowo „nie”

Uzasadnienie: Opracowywane obecnie przepisy UE (końcowa faza zatwierdzania) nie przewidują wprowadzenia listy pozytywnej produktów wzbogacanych, natomiast wprowadzają liczne ograniczenia we wzbogacaniu żywności oraz jej reklamowaniu. 

Art. 32: po słowach „wycofaniu z obrotu” dodać "lub nakazać dostosowanie do obowiązujących przepisów w zgodzie z zasadą proporcjonalności podjętych działań”

Uzasadnienie: Uzupełnienie przepisu może odnosić się m.in. do konieczności zmiany oznakowania, sprostowania reklamy czy zastosowania materiałów promocyjnych, po zmianie których dany środek może nadal znajdować się w obrocie. Wstrzymanie wprowadzania do obrotu lub wycofanie z obrotu powinny mieć swoje uzasadnienie ze względu na bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa konsumentów i nie powinny być stosowane w przypadkach dających się skorygować w mniej restrykcyjny sposób.

Art. 48 ust. 2: zamiast „wprowadzane do obrotu” powinno być „przeznaczone dla konsumenta”

Uzasadnienie: Obowiązek oznakowania po polsku nie powinien obejmować produktów importowanych, na opakowaniach których, po przywiezieniu na teren Polski i umieszczeniu w magazynach, będą umieszczone informacje w języku polskim (np. w formie nalepek)

Art. 52: dodać ustęp o treści „Środki spożywcze znakowane datą minimalnej trwałości mogą znajdować się w obrocie po upływie tej daty, w szczególnych sytuacjach, po uzyskaniu decyzji państwowego inspektora sanitarnego”.

Uzasadnienie: Szczególnie w odniesieniu do produktów trwałych, składowanych w odpowiednich warunkach, zasadne jest warunkowe umożliwienie pozostawania ich w obrocie (sprzedaż, bezpłatne przekazanie) po upłynięciu wspomnianej daty, o ile producent przedstawi dowody, co do ich dalszej przydatności.

Art. 64, dodać ust. 2 i 3:

„2. Rejestracja urządzeń wymienionych w art. 63 ust. 2 pkt. 2 następuje jednorazowo dla wszystkich urządzeń znajdujących się w posiadaniu podmiotu działającego na rynku spożywczym, po złożeniu wniosku o wpis do rejestru zakładów zawierającego wykaz urządzeń do państwowego powiatowego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na miejsce określone jako siedziba podmiotu.

3. Podmiot zobowiązany jest do aktualizacji wykazu, o którym mowa w art. 64 ust. 2 raz w roku.”

Uzasadnienie: Obecnie szacuje się, że liczba urządzeń dystrybucyjnych wynosi ok. 25 tysięcy i stale rośnie. Przedsiębiorcy mają pod pełną kontrolą liczbę i umiejscowienie wszystkich urządzeń. Niemniej są one stale przemieszczane, ze względu na poszukiwanie najatrakcyjniejszych lokalizacji. Dlatego proces ciągłego powiadamiania o tych zmianach jest nieuzasadniony, szczególnie biorąc pod uwagę 30-dniowe wyprzedzenie dotyczące złożenia wniosku rejestracyjnego lub jego aktualizacji (art. 64 ust. 1 projektu ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia). Nieuzasadnione obciążenie biurokratyczne powstanie zarówno po stronie przedsiębiorcy, jak i organów urzędowej kontroli, a koszty poniosą finalni konsumenci. Zgodnie z art. 31 rozporządzenia 882/2004 w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt właściwe organy opracowują i uaktualniają wykaz podmiotów prowadzących przedsiębiorstwo paszowe lub żywnościowe, które zostały wpisane do rejestru (podpunkt b) oraz utrzymują uaktualnione wykazy zatwierdzonych zakładów i udostępniają je innym Państwom Członkowskim oraz opinii publicznej (podpunkt f). Zmiany dotyczące tysięcy maszyn w kilkuset powiatach spowodują konieczność codziennej, nieuzasadnionej aktualizacji wykazu, co naszym zdaniem nie spowoduje polepszenia warunków bezpieczeństwa żywności.

Maszyny są umieszczane w miejscach publicznych, eksponowanych i łatwo dostępnych dla inspektorów. Mogą oni zażądać od przedsiębiorcy zarówno danych dotyczących konkretnego urządzenia, jak i bieżącej listy wszystkich urządzeń na danym terenie. Daje to naszym zdaniem możliwość efektywnego nadzoru, który powinien być adekwatny do potencjalnego zagrożenia.

Dodać nowy artykuł po art. 72:

„Podmiot działający na rynku spożywczym wprowadzający żywność do obrotu w urządzeniach wymienionych w art. 63 ust. 2 pkt. 2 zobowiązany jest do oznakowania tych urządzeń w sposób umożliwiający jednoznaczną identyfikację podmiotu oraz natychmiastowy kontakt.”

Uzasadnienie: W celu umożliwienia właściwego nadzoru przez organy urzędowej kontroli żywności nad przestrzeganiem przepisów prawa żywnościowego przedsiębiorcy proponują dodatkowe oznakowanie maszyn w sposób umożliwiający szybkie dotarcie do ich właściciela.