W posiedzeniu uczestniczyli także przedstawiciele m.in. Stowarzyszenia Krajowej Unii Producentów Soków, Federacji Branżowych Związków Producentów Rolnych, Związku Producentów Cukru w Polsce, Federacji Gospodarki Żywnościowej RP, Związku Pracodawców Przemysłu Piwowarskiego - Browary Polskie, Polskiej Izby Handlu, Związku Przedsiębiorców i Pracodawców oraz Polskiego Towarzystwa Gospodarczego.

Przewodniczący Zespołu Parlamentarnego Proste Podatki poseł Janusz Kowalski jako pierwszy – w trwającym procesie procedowania rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o zdrowiu publicznym oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – udzielił głosu stronie społecznej. – Naszą intencją jest tu, aby ponadpolitycznie szukać dobrych rozwiązań. Traktujemy to spotkanie jako forum do zaprezentowania merytorycznych opinii. W tej sprawie, w związku z tym, że zabrakło poszerzonej dyskusji i dialogu ze stroną społeczną na Komisji Finansów Publicznych, zapis tego posiedzenia zostanie przekazany również do Kancelarii Prezydenta RP jako głos strony społecznej przy decyzji Pana Prezydenta, jeśli ta ustawa zostanie uchwalona i trafi na biurko Pana Prezydenta – powiedział przewodniczący Zespołu Janusz Kowalski.

– Dziękujemy. Na posiedzeniach komisji, które zajmowały się tym projektem nie dano nam możliwości wypowiedzenia się, co uważamy za złamanie dobrych zasad parlamentaryzmu, konsultacji i dialogu społecznego. Jest to oburzające – mówił Andrzej Gantner, wiceprezes, dyrektor generalny PFPŻ – nawiązując do posiedzenia Komisji Finansów Publicznych i Komisji Zdrowia w środę 5 listopada br., które trwało 6 min, bez prawa głosu dla strony społecznej. 

– Chcemy wyraźnie zaznaczyć, że nie należy w tej chwili podwyższać podatku cukrowego w takiej formie i w taki sposób jak zaplanowany, bo niesie to za sobą poważne konsekwencje dla wszystkich: konsumentów, producentów, lokalnych dostawców, sadowników, rolników i małych przedsiębiorców – podkreślił.

Zwrócił uwagę, że branża napojowa i branża rolnicza w Polsce jest obecnie w bardzo ciężkiej sytuacji. – Stoimy w obliczu poważnych wyzwań. Potężnej konkurencji ze strony krajów Mercosur i Ukrainy, jeśli chodzi o cukier, a z drugiej strony kumulacji kosztów w bardzo krótkim czasie. Mamy opłatę SUP dotyczącą opakowań na napoje. Mamy opłatę opakowaniową w systemie kaucyjnym, która będzie nas kosztowała wiele mld zł, żeby ten system w Polsce szybko zbudować. Rząd planuje już od przyszłego roku wprowadzić podatek ROP, który nałoży kolejne koszty na opakowania do żywności w tym na opakowania po napojach. Mamy w Polsce już podatek cukrowy, który ma być podwyższony średnio o 50% i to zaledwie 4 lata po jego wprowadzeniu. Polskie społeczeństwo zapłaci najwyższy taki podatek w całej UE. Dwukrotnie więcej niż np. obywatele Francji czy Irlandii – wyjaśnił Andrzej Gantner.

Strona społeczna zwracała uwagę na konsekwencje podwyżki podatku cukrowego w proponowanym kształcie. To przede wszystkim:

• Wzrost cen napojów od 5% do ponad 22%, pogłębiający presję inflacyjną – za co zapłacą konsumenci kupując bardzo drogie napoje w Polsce, droższe niż np. w Niemczech, we Francji czy Irlandii. 
• Spadek produkcji napojów o 15–30% i otwarcie rynku na tańszy import z innych krajów.
• Likwidacja nawet 20 tys. miejsc pracy.
• Uderzenie w małe i średnie przedsiębiorstwa oraz handel tradycyjny – wzrost przewagi konkurencyjnej dużych sieci handlowych i pogłębienie kryzysu polskiego tradycyjnego handlu.
• Zagrożenie dla krajowego sektora cukrowniczego.
• Zmuszenie branży napojowej do kupowania tańszego cukru z Ukrainy i krajów Mercosur, co stanowi poważne zagrożenie dla rolnictwa – producentów buraka cukrowego (Polska jest 3. największym producentem cukru w Europie, wyprzedzają nas tylko Niemcy i Francja), sadowników - rolników uprawiających owoce i warzywa, m.in. do produkcji soków i napojów
• Spadek wpływów budżetowych — już dziś niższych o 40–50% od zakładanych
• Brak transparentności w wydatkowaniu środków z podatku — co wynika z raportu Najwyższa Izba Kontroli #NIK

NIK wskazał na brak przejrzystości w alokacji środków z podatku cukrowego, które zgodnie z ustawą powinny być przeznaczane na profilaktykę i leczenie chorób diet zależnych. – Pytamy więc, co się stało z 4 mld zł wpływów z podatku cukrowego od czasu jego wprowadzenia w 2021? Jakie kampanie edukacyjne i projekty zostały za nie zrealizowane? Gdzie są te pieniądze? Miały służyć edukacji żywieniowej. Za brak tych działań mają znowu zapłacić polscy przedsiębiorcy i konsumenci. Teraz procedowana jest drastyczna podwyżka podatku cukrowego, bez realnych konsultacji z przedsiębiorcami. Czym zawinił polski konsument i polskie społeczeństwo by obkładać go dwukrotnie wyższym podatkiem niż społeczeństwo np. we Francji czy Irlandii? – pytał Andrzej Gantner.

– Producenci rolni sami dobrowolnie już kilka lat temu stworzyli ustawę o funduszach promocji, odprowadzają środki, edukują społeczeństwo w kwestiach odżywiania się – dodała, podkreślając odpowiedzialność sektora, Agnieszka Falba-Gałkowska, dyrektor biura Federacji Branżowych Związków Producentów Rolnych.

Strona społeczna podkreślała także, że przyjęcie nowych rozwiązań podatku cukrowego  planowanych przez Ministerstwo Finansów (projekt UD290) dotyczących objęcia podatkiem m.in. darowizn spowoduje paradoksalnie, że bardziej będzie się opłacało utylizować niż oddawać produkty na cele charytatywne, potrzebującym czy do banków żywności.